- rozdział 5

 Jesień zaczęła dawać się we znaki. Mury zamku przesiąkały już zimnem. Pokój Wspólny Gryffindoru wrzał z przejęcia.

- O rany! To już za dwie godziny, a wichura nie ustaje! - denerwował się James.

- O tak. Jak nie przestanie, to będzie ciężko. Przecież na pewno nie odwołają meczu. - przytaknęła Lily

- Ja mam tylko nadzieję, że Krukoni też się tak denerwują. - oznajmił Syriusz.

- Syriusz! - upomniała go Elise.

- No co? Nie wolno mi? Mam nadzieję, że rozgnieciecie ich na boisku. Ale ty James musisz uważać. W takiej wichurze będzie ci ciężko dostrzec znicza. 

- Wiem.

 Rozmawiali tak razem, aż Camille nie oznajmiła:

- No, nie chcę was wyganiać... albo nie, chcę was wyganiać. Marsz na boisko! My tam dojdziemy. 

- Już idziemy, idziemy. Chodź, Lily.

- Idę.

 Udali się na boisko. Wiatr wcale nie ustał, a tylko wiał z większą siłą. Wydawało się, że przyroda płata im jakiegoś figla. Przebrali się w stroje do Quidditcha i weszli na boisko. Z trybun widać było duży transparent przedstawiający lwa i napis: "Lwy straszą ptaki!" , który trzymali Remus, Elise, Syriusz, Camille i Peter. Dosiedli miótł, rozległ się gwizdek i wzbili się w powietrze. 

- Krukoni złapali kafla, ale Margarett skutecznie im go odebrała. Podała do Davida, który rzuca... gol! - krzyczał komentator - Krukoni mają kafla i... strzelają bramkę! Linda Spinnet łapie kafla, podlatuje do bramek Gryfonów, ale... to musiało boleć! - Krukonka dostała tłuczkiem prosto w brzuch. - Kafel w rękach Davida... nie! Krukoni znów w posiadaniu piłki! Lecą do bramek Gryfonów... gol! 

 Zawodnicy podawali sobie kafla z rąk do rąk, ale gdy wynik wynosił 120 do 80 dla Krukonów, James poderwał się na miotle i ruszył przez smagający z wielką siłą wiatr przed siebie. Za nim poleciał Gerard Stonky, szukający Krukonów. Mierzyli się łeb w łeb, próbując złapać malutką piłeczkę, jednak...

- Jest! James Potter złapał znicza! James Potter ma znicza! Gryffindor wygrywa 230 do 120! - zagrzmiał głos komentatora.

 Wszyscy zawodnicy lunęli na ziemię. Gryfoni otoczyli James'a i chcieli go ponieść do szatni, ale ten nie pozwolił im na to. 

- Nie, może lepiej nie.

 Lily przebrała się w spokoju ucieszona w duchu z drugiego zwycięstwa. Jeżeli teraz wygrają z Puchonami, Puchar Quidditcha mają w kieszeni. Wyszła z szatni i ruszyła do zamku wzdłuż jeziora.

- Lily! Zaczekaj!

 Rudowłosa odwróciła się i zobaczyła, jak biegnie w jej stronę James.

- Hej, James. Świetnie zagrałeś.

- Nie tak jak ty. Strzeliłaś połowę bramek.

- Bez przesady. Na pewno nie połowę.

- Wiesz, chciałem ci życzyć powodzenia. W końcu jutro drugi etap Zawodów.

- Tak, dzięki.

- Wiesz, jakbyś chciała... jakbym mógł jakoś pomóc, to mów.

- Jasne, jeśli zdarzy się taka okazja, do ciebie pierwszego się zwrócę.

- To super. 

 Rozmawiali razem, aż rozdzielili się przy schodach do dormitoriów. Zielonooka nie dawała tego po sobie poznać, ale bardzo się denerwowała. Z nerwów nie mogła zasnąć, więc postanowiła, że zejdzie do Pokoju Wspólnego i jeszcze raz przećwiczy zaklęcie patronusa - ćwiczyła go już, jednak było za słabe, a z różdżki wylatywał tylko mały, niebieski obłok - po cichu zeszła po schodach, odsunęła kilka krzeseł, żeby mieć wolne miejsce do ćwiczeń i zastanowiła się nad odpowiednim wspomnieniem "Gryfoni wygrywają z Puchonami. Niosę Puchar Quidditcha." 

- Expecto Patronum! - wykrzyknęła, jednak z jej różdżki wyleciał tylko mały, niebieski obłok.

 "Nie, to nie to... a może... tak, list z Hogwartu."

- Expecto Patronum! - wyrzuciła z siebie zaklęcie i ku jej zaskoczeniu z różdżki wyleciał już tym razem duży obłok niebieskiego dymu, mający delikatne zarysy jakiegoś zwierzęcia.

***

 Zdenerwowanie kłębiło się w rudowłosej tak, że nie mogła już nawet zjeść śniadania. O 13 miało się zacząć drugie zadanie.

- No dawaj. Musisz coś zjeść. - powtarzał jej Remus.

- Nie chcę. - odpowiadała ciągle tak samo.

***

- Już po 12, może powinnaś już iść? - spytała Camille

- A, no tak, jasne. - odpowiedziała Lily

- No to pa. Będziemy trzymać za ciebie kciuki. Huncwoci też. - przytuliła dziewczynę Elise

 Rudowłosa udała się do Sali Wejściowej. Jej kroki dudniły na korytarzach i odbijały się echem po zamku. Wydawało jej się, jakby wszędzie było pusto. Nie minęła ani jednego ucznia. Dotarła na miejsce jako pierwsza, ale niedługo potem przyszedł Ivan, a później Jovite.

- Skoro już wszyscy jesteście, wytłumaczę wam wszystko... - zaczął profesor Dumbledore - no więc, w poprzednim etapie zaprezentowaliście przeciwzaklęcia. Teraz waszym zadaniem będzie zaprezentowanie zaklęć. - tu zaakcentował ostatnie słowo. 

- Ali co to znaci? - zapytała Jovite

- To znaczy, panno Aucoin, że będziecie się zajmować tylko zaklęciami. Więcej nie mogę wam powiedzieć. Proszę, abyście udali się za mną.

 Dyrektor wyprowadził wszystkich uczestników na błonia i skierował do chatki gajowego - Hagrida.

- Tu musicie poczekać, aż damy wam znak. Kiedy się dowiecie, że już czas, każdy z was wyjdzie z chatki, dostanie instrukcje i wystartuje.

***

 Minęło może 10 minut, gdy Dumbledore wrócił.

- Chodźcie.

- Powodzenia. - życzył Hagrid

 Wszyscy wyszli z chatki i ku ich zaskoczeniu, ujrzeli trybuny, podobne do tych na boisku do Quidditcha, tyle, że te były niżej. Lecz Lily zdziwiło to, że były zwrócone w kierunku... Zakazanego Lasu.

- Więc tak, każdy z was ma oddzieloną murem część lasu. Lily - środkową, Jovite - lewą i Ivan - prawą. Macie się choćby nie wiem co, trzymać ścieżki. Po drodze musicie wykonywać Różne zaklęcia, do których zostaniecie zmuszeni, przez opiekuna. Z każdym z was bowiem iść będzie jeden z nauczycieli. Z Ivanem - profesor Slughorn, z Jovite - profesor Binns, a z Lily - profesor McGonnagall. Pod uwagę weźmiemy, kto z was wyjdzie wcześniej, oraz ile zaklęć wykonacie poprawnie. Powodzenia.

 Ruszyli.

***

 "Wreszcie. Skończyło się. Na pewno będę ostatnia." Mówiła sobie w duchu Lily, gdy zauważyła, że ścieżka się kończy. Zdążyła już wykonać dużo zaklęć. 

- Patronus.

- Proszę? - zdziwiła się zielonooka.

- Wykonaj zaklęcie Patronusa. - powtórzyła profesor McGonnagall

- A, tak... Już. - "Otrzymuję list z Hogwartu." pomyślała - Expecto Patronum! - wykrzyknęła, a z jej różdżki wypłynęła duża, niebieska mgiełka, przypominająca lekko kształtem jakieś zwierzę.

- Bardzo dobrze. - zachwyciła się McGonnagall

 Wybiegła z lasu i ku jej zdziwieniu nie zauważyła jeszcze tylko Jovite, która nadbiegła po chwili.

- Proszę, możecie teraz udać się do przyjaciół. - oznajmił Dumbledore

***

- Byłaś wspaniała! - wykrzykiwała Elise, a Camille przytulała Lily tak, że ta z trudem łapała powietrze.

- Dajcie jej spokój, dziewczyna wystarczająco się zmęczyła. - uśmiechał się Peter

- Dzięki wam. - uśmiechnęła się Lily i przytuliła każdego z Huncwotów po kolei.

- Ale za co? - zapytał Syriusz

- Za to, że mnie wspieraliście.

- Po podliczeniu głosów... - dało się słyszeć głos dyrektora, magicznie podgłośniony. - punktacja przedstawia się następująco: Lily Evans - miejsce pierwsze - z widowni zabrzmiała burza oklasków - Ivan Matiszkov - miejsce drugie - oklaski nie przestawały na sile - i Jovite Aucoin - miejsce trzecie, co oznacza, że z przykrością muszę stwierdzić, że Jovite odpada z rozgrywek. W piątek odbędzie się ostatnie zadanie, decydujące o wygranym. - skończył Dumbledore.

- Brawo! - wykrzyknął James

- Dziękuję.

- No dobrze, więc zaprowadźmy naszą celebrytkę do dormitorium. Na pewno jest zmęczona. - dodał

- Nie mów tak. - zarumieniła się rudowłosa

- No dobrze. Chodźcie już.