- rozdział 20

- Gdzie moja szczotka do włosów? - krzyczała Camille.

- Accio szczotka do włosów Camille - powiedziała Lily, wymachując różdżką. - Chyba zapominasz, że jesteś czarownicą. - dodała, oddając przyjaciółce jej własność.

- No dobra. Ja już jestem spakowana. A wy? - spytała Elise, zamykając kufer.

- Ja też, tylko nadal nie mogę znaleźć szczoteczki do zębów! - krzyczała Bauer, wyszarpując włosy z głowy. - A no tak, Accio szczoteczka do zębów! - machnęła różdżką, a z pod pościeli wyleciała jej zguba.

- Ja też już się spakowałam. No to jak, idziemy na śniadanie? - uśmiechnęła się rudowłosa i pociągnęła przyjaciółki do drzwi.

 Był to ostatni dzień ich pobytu w tej szkole w tym roku szkolnym. Razem zbiegły do Wielkiej Sali, gdzie przywitały się z Huncwotami. 

- Dziewczynki spakowane? - spytał Syriusz, biorąc wielki łyk soku dyniowego.

- Jasne. Trochę ciężko było, ale spakowane. - uśmiechnęła się do niego czarnowłosa.

- No to jak? Wszyscy do mnie w te wakacje? - wyszczerzył zęby James.

- No a gdzie? Jasne, wszyscy możemy. Ale nie wiem, czy nas pomieścisz w domu. - odwzajemniła uśmiech Lily.

- Jasne, że pomieszczę. Syriusz będzie spał z Olivią, Remus z Chelle, Peter ze Sky, Cam z Hugo, Lis z Rogerem, a ty ze mną. - oznajmił okularnik i posłał rudowłosej znaczący uśmiech.

- Możesz sobie pomarzyć, James. - zaśmiała się Lily i napełniła buzię owsianką.

- No dobra, przejdźmy do rzeczy, za tydzień wszyscy u mnie, adres wyślę wam pocztą. To chyba tyle.

 W tym momencie do Wielkiej Sali wleciała chmara sów, każda z jakimś listem lub paczuszką. Przed przyjaciółmi przysiadła tylko jedna sówka z woreczkiem uczepionym jednej nóżki i gazetą drugiej. Wyciągnęła pierwszą nóżkę, a Lily wrzuciła jej pieniążka i wzięła do rąk Proroka Codziennego. Rozwinęła go i aż zaniemówiła z wrażenia. Przyjaciele spojrzeli na nią zdziwieni, ale ta nic nie powiedziała, tylko podała im gazetę. Cam zaczęła odczytywać:

- Z ostatnich doniesień wynika, że Wyrwani Z Pod Prawa (jak zaczęto nazywać grupę prześladowców prawa czarodziejów) zaczęli atakować również inne osoby, niż samych urzędników Ministerstwa Magii. Ostatnio zginęli Marina i Carlos Blunt, jednak nie pracowali oni dla Ministerstwa. Niektórzy uważają, że ofiarami zaczęły padać osoby, z którymi Wyrwani Z Pod Prawa "nie byli w przyjaznych stosunkach". Więcej na stronie trzeciej.

 Czarnowłosa skończyła czytać. W oczach Lily i Lis szkliły się łzy.

- Wiecie, co? Straciłam apetyt. - oznajmiła Camille i odsunęła od siebie talerz, wstała i poszła na błonia, a za nią podążyły jej przyjaciółki.

 Po spędzeniu przedpołudnia na błoniach na rozmowie, dziewczyny uspokoiły się i wróciły do dormitorium. Przejrzały dokładnie wszystkie zakamarki w poszukiwaniu swoich rzeczy, gdy ktoś zapukał do drzwi. Blondynka podeszła i otworzyła. Stał w nich Syriusz.

- Dziewczyny, wiecie, gdzie jest Pokój Życzeń? - spytał.

- Ja wiem. - poderwała się Cam.

- Za dziesięć minut macie być pod ścianą razem z Rogerem i Hugonem. - zagroził palcem i już go nie było.

- Wiecie, co? Czasem się zastanawiam, jak oni tutaj przychodzą. Przecież jest alarm. - wyznała Khan.

- To są Huncwoci. Dla nich nie ma rzeczy niemożliwych. - uśmiechnęła się Lily.

- Bądźcie na siódmym piętrze naprzeciwko Barnabasza Bzika i trolli. - powiedziała Cam i wybiegła z pokoju.

- No to ja też będę szła. Cam, zaczekaj!- oznajmiła Lis i już jej nie było, zupełnie jak Syriusza.

 Lily samotnie wyszła z dormitorium i udała się na siódme piętro. Po drodze mijała się z rozpłakanymi siódmoklasistami. Nie mogła uwierzyć, że za rok i ona będzie przechodziła tymi korytarzami po raz ostatni. W końcu dotarła do posągu Barnabasza. Po chwili przyszła tu również reszta. Syriusz zamknął oczy i przeszedł trzy razy wzdłuż pustej ściany. Lily pomyślała, że Łapa nie wie, co robi, lecz po chwili na ścianie wyrosły piękne, ogromne drzwi. Nie doceniłam magii. - pomyślała. Wszyscy razem weszli do środka, a ku ogólnemu zaskoczeniu nie było to żadne pomieszczenie. Była to łąka, na której środku stało olbrzymie liściaste drzewo, z którego zwisała opona na linach. Wszyscy usiedli w kole w cieniu, jedynie rudowłosa usiadła na oponie.

- No to jak? Wszyscy jedziemy do mnie! - wyszczerzył się w uśmiechu James.

- No tak, tylko gdzie mieszkasz? - spytał Hugo, siadając po turecku.

- Wszystko wam wyślę pocztą. 

 Wszyscy rozmawiali i śmiali się. Rogacz huśtał Lilkę, a ta krzyczała jak tylko mogła, gdy ten huśtał ją zbyt wysoko, lub gdy wskakiwał z nią na oponę. W końcu Sky przypomniała wszystkim, że zaraz zaczyna się uroczysta kolacja i odjazd do domów. Każdy pośpiesznie wstał i wyszedł z tego cudownego miejsca, a następnie pędem puścił się do Wielkiej Sali.

***

 Kolacja była wspaniała. Potraw było mnóstwo, a przemowa dyrektora mądra i zabawna, jednak nikomu nie było do śmiechu, ponieważ właśnie teraz wszyscy udawali się do pociągu.

- Chodźcie dziewczyny, bo nie zajmiemy sobie przedziału! - pośpieszała przyjaciółki Lily.

- Już idziemy. 

 Wszystkie razem wparowały do ekspresu, jednak mimo poszukiwań, nie znalazły już wolnego przedziału. 

- Mówiłam! Teraz musimy się do kogoś dosiąść! - narzekała Lily.

- Oj, nie dramatyzuj! Spójrz! Czy mi się wydawało, czy właśnie widziałam rozczochraną czuprynę Rogacza w tamtym przedziale? - uśmiechnęła się Lis i już pociągnęła dziewczyny do przedziału.

- Możemy się przysiąść? Nie ma wolnych miejsc.

- Deja vu. Skądś już to pamiętam. - uśmiechnął się Remus.

 Wszyscy usiedli i pogrążyli się w rozmowie. Następnie grali w eksplodującego durnia, aż jakaś dziewczyna nie zajrzała do przedziału i nie powiedziała, że czas się przebrać.

- No dobrze, więc dziewczynki, my wyjdziemy, a wy się spokojnie przebierzcie. - uśmiechnął się znacząco Syriusz.

- Nawet nie próbuj nas podglądać! - pogroziła mu palcem Cam.

- Gdzieżbym śmiał! 

 Chłopcy wyszli, a dziewczyny przebrały się w mugolskie stroje. Cam założyła krótkie dżinsowe spodenki, czerwoną bluzę z kapturem i czarne trampki za kolano. Lis ubrała Czerwone rurki, czarną bokserkę i buty na niewielkim obcasie. Lily za to przebrała się w dżinsową koszulę, czarną spódniczkę i również czarne balerinki. Do tego założyła czarne okulary przeciwsłoneczne.

 Teraz to dziewczyny wyszły, a chłopcy weszli się przebrać. Gdy przyjaciółki weszły do środka, ujrzały Remusa ubranego w brązową koszulkę bez rękawów i ciemne spodnie dżinsowe, Petera w czarnych spodenkach za kolano i niebieskiej koszulce, Syriusza w czerwono-czarnej koszuli w kratę i czarnych dżinsach i Jamesa w białej koszulce, na którą zarzucił czarną bluzę i jasnych  dżinsach. Lily usiadła obok Rogacza.

- Hej, Lily, pokarz, jak się patrzy przez te okularki. - powiedział James i sięgnął po jej okulary, na co Lily sięgnęła po jego. 

- Jeju, czy ty cokolwiek przez nie widzisz? - spytała, na co wszyscy wybuchnęli śmiechem.

- Widzę o wiele więcej niż ty. Dobra, oddaj mi je już. - okularnik zaczął po omacku szukać swojej własności, na co Lily podskoczyła i podniosła je tak wysoko, jak mogła.

- Najpierw musisz mnie złapać! 

 Wszyscy śmiali się z całego wydarzenia. W końcu pociąg zaczął zwalniać, a za oknem było już widać peron dziewięć i trzy czwarte.

- Proszę. - uśmiechnęła się Lily i założyła rozczochrańcowi okulary na nos.

 Wszyscy opuścili pociąg i ruszyli do swoich rodzin.

- To do zobaczenia! - pożegnała się siódemka przyjaciół, po czym każdy ruszył w swoją stronę.

- Nawet nie wiecie, ile mam wam do opowiedzenia! - powiedziała rudowłosa do rodziców, po czym wszyscy ruszyli do domu razem z pohukującą Elittą.